Gæðatími

Maður situr stundum heima fyrir og veit ekki hvað skal til bragðs taka. Manni leiðist sem sagt. Oft er ekkert að gera, þá óskar maður að maður ætti borðtennisborð sem maður gæti slengt upp að vegg og spilað við sjálfan sig eða jafnvel hund til að tala við. En ég veit um enn betri lausn, ég á systur og það tvær. Ég og sú yngri áttum gæðatíma áðan, létum hann líða, létum hann renna eins og bæjarlæk sem í hægðum sínum rennur nær sjávarmáli. Ég og Sísí systir renndum okkur niður á Súfistann á Laugaveginum, ég leitaði í korter að stæðum uns heppnin var með mér. Eftir að hafa skoðað flíkur og annað í blöðunum og sullað í sig einum Latte tók við ísbíltúr. Við systkinin erum búin venja komur okkar of oft í Fenjaísbúðina á sl. þremur dögum. Tók þar við tveggja tíma rúntur. Laugavegurinn var ekki nóg svo við ákváðum að skoða húsin og hverfið í kringum Elliðavatn, var nú þar í brúðkaupi sl. helgi fram undir morgun. Þar sem mágur okkar er arkitekt og við höldum að við vitum eitthvað létum við dæluna ganga, hvað sáum við ekki. Múrsteinar eru vinsælir og pakkahús frá Kanada, pallbílar og bjálkahús. Við héldum okkur sjá harakírí í húsagerð, við og við var góður kofi, sumir eru með hestagirðingar við húsin sín. Greinilegt að braskarar og heildsalar loðnir um lófana en lítt sigldir í fagurfræði eru uppivöðslusamir í húsagerðinni. Sáum einnig kirkju sem er örugglega pöntuð úr lista frá alheimssambandi sértrúarsöfnuða í Alabama. Við fengum nóg og fórum að rúnta um einbreiða malar- og moldarvegi. Rúntuðum og týndum okkur og tókum ranga slóða, fórum kringum vatnið og ætluðum að skoða Selvatn en enduðum í hringrúnt sem við héldum að myndi bera okkur upp að Hafravatni og Grafarholtinu en enduðum á sama stað – merkilegt nokk. Við áttum sem sagt gæðastund og möluðum og átum ís.


Sápur

Ég þroskaðist aldrei að fullu sem unglingur því ég missti af sápum á borð við Beverly Hills 90210 og Melrose Place. Ég náði þeim þroska þegar ég glápti á O.C. í félagsmiðstöðinni. Eftir að hafa horft á nokkra þætti sé ég hversu mikill tími fór til spillis við að finna upp hjólið og fara fjallabaksleið í sumum efnum af því ég missti af þessum þáttum. Við systkinin erum á því að Brenda og Brandon eru okkar fólk í Beverly Hills og Luke Perry fær nokkur stig. Við eigum nokkrar erkitýpur í Melrose tea og þarna er heilmikill fróðleikur í samskiptum fólks og gangi lífsins. Svo er Aaron Spelling framleiðandi þáttanna víst á leið undir græna torfu á næstu dögum.

17. júní

Þjóðarsálin sátt þessa daganna eða hvað? 17. júní og handbolti gerðu helgina góða. Eitthvað dró úr pylsusölunni hjá Ármanni þegar leikurinn hófst, tvær regnhlífar seldust en þeim mun fleiri pylsur. Salan gekk ágætlega og ég malaði sleitulaust frá tólf til sex. Kynntist góðu fólki í teiti – það er svo magnað þegar maður lendir í áhugaverðum samræðum. Þegar 17. júní er á laugardegi safnast fyrir fólk í bænum eftir miðnætti sem heldur sig innandyra allajafna og gerir það að verkum að ösin verður meiri en góðu hófi gegnir. Þá skiptir máli að nota sambönd og tungu við að sleppa við raðir.

Tók fyrstu æfingarnar á braut síðan einhvern tímann í mars. Kom sjálfum mér á óvart. Stefnan var að rúlla þetta létt. Fyrri æfingin 2*4*200 m, 1 mínútu hvíld milli spretta og 5 mín milli setta. Hljóp á 30-32 sek. Seinni æfingin 3*400 m með 3 mín hvíld á 65 s, 63 s og 61 s, þremur mínútum síðar svo 300 m sprett á 44 s.

Keppti svo með Melsteð áðan, unnum Vatnaliljurnar 2-1. Spilaði bakvörð vegna manneklu, kann betur við mig sem kantur eða senter. Ekkert fór í gegnum mig held ég.

Tækifærin...

Hvað er það sem veldur því að við náum ekki því sem við leitumst eftir? Vitum við kannski ekki eftir hverju við leitum? Það eru tækifærin þarna úti, það eru tækifæri fyrir alla þá sem reyna og reyða á hæfileika, skynsemi og vinnusemi. Það eru tækifæri til fyrir þá sem rýna í bergið og sjá eitthvað óbeislað, eitthvað óslípað, eitthvað sem hægt er að vinna betur.

Hverjir eru þínir hæfileikar – hverjir skara fram úr, viltu skara fram úr, skara fram úr í hverju... Maður getur skapað sinn vettvang sjálfur - skref fyrir skref, þetta gerist ekki í loftköstum

Henson, Villi og Sísí

Mála fram á nótt og fundur við Henson í fyrramálið. Ég bíð við símann eða síminn liggur við læri mitt, brjóst eða í rassvasa. Gott að eiga farmsíma. Munið ekki eftir handhægu NMT símunum!!! Man allaveganna eftir auglýsingum þar sem ung kona á framabraut hélt á einum slíkum. NMT var munaðarvara sem GSM er ekki. Endurnýjaði kynni mín við Elvis, Tom Jones og Guðrúnu Á. Símonar – komst ekki lengra á playlistanum og frekari málningarvinna bíður morgundagsins eftir fund með HENSON. Hvað hef ég að segja við hann? Jú, vinir, búningar og T-bolir Ármanns hafa nokkuð með þetta að gera. Maður er alltaf að gefa af sér, svona eins og Motumbo í körfuboltanum. Sá kappi býr í fjögurra herbergja íbúð og gefur launin sín hvað eftir annað til góðgerðarmála. Það er alltaf nóg framboð af sjálfboðavinnu ef þið vissuð það ekki.

Minn maður Villi orðinn borgarstjóri. Hann þekkir þetta inn og út og tekur á málum frá fyrsta degi.

Systir mín er sniðug, segi ekki meira. Hún sá fram á að vera með 70 kg í yfirvigt svo hún pakkaði nokkrum kílóum og sendi heim. Eftir stóðu 38 kg, þ.e. 18 kg í yfirvigt. Hún hitti fyrir mann fyrir aftan sig í bókunarröðinni. Hann var farangurslaus. Þau brugguðu ráð. Flugvallarstarfsmaðurinn var eitthvað skeptískur á skötuhjúin og sagði þau ekki hafa bókað sig saman inn, þá leit hún í augu hans og sagði “we are lovers” og punktur, ekki hægt að spyrja fleiri spurninga. Sísí hefur ráð undir ryfi hverju og kemur oft með one-linera sem gera fólk kjaftstopp eða fær það til að hlægja.